ZLATNI KONDENZ
Deseto izdanje (!!)
20 – 25. oktobar
Pridružite nam se u proslavljanju desetog izdanja sjajnog Kondenza!
Dođite da se družimo u festivalskom centru @Ostavinska galerija (s početkom od 20. oktobra) ili nas uhvatite u petak, 13. oktobra na crowdfunding tulumu u klubu Petak
20. oktobar
SCRAPE*
Jovana Rakić
@Bitef teatar, 20h
Koncept i koreografija: Jovana Rakić
Dramaturgija: Marko Pejović
Izvođenje i umetnička saradnja: Jana Milenković, Milica Pisić, Natascha Schmelz
Dizajn zvuka: Bojan Palikuća
Kostim: Boris Čakširan
Grafički dizajn: Katarina Popović
PR: Sanja Ljumović
Produkcija: Ksenija Đurović
Ko-produkcija: Stanica Servis za savremeni ples uz podršku mreže Departures and Arrivals (DNA) kroz program Kreativna Evropa,
Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije, Bitef teatra, Magacina u Kraljevića Marka 4 i Doma kulture Studentski grad
Scrape se pojavio kao naslućivanje, kao osećaj – kožni, somatski. Postao je artikulacija stanja u kome su se mešala tela, plesna i ona druga.
Trzaj, bol, trnjenje, koji postoje samo ako je tu neko drugi da ih oseti. Tela se pojavljuju i nestaju na rubnim zonama svetla.
Privid kada se noću gleda kroz prozor automobila.
U procesu nastanka predstave korišćeni su principi analize plesnog dela predloženi u istraživanju Marka Pejovića „Četiri diskurzivne tačke plesne prakse“.
*nakon predstave sledi razgovor sa publikom
21. oktobar
THUNDERSTRUCK*
Stina Nyberg
@CZKD, 20h
Thunderstruck prati tragove genija i ludaka Nikole Tesle. Krajem 19. veka, srpsko-američki inovator Tesla došao je do nekoliko važnih otkrića vezanih za struju i komunikacije koji su presudno uticali na naše doba. Takođe je izmislio Teslin kalem, električno kolo koje se koristi za proizvodnju visokonaponske struje, niskonaponske struje, visokofrekventne električne energije; zapravo, naprave koja proizvodi svetlosne munje, korišćene za zabavu na predstavama na kojima se uživo proizvodila električna energija.
Thunderstruck polazi od devetnaestovekovnog fenomena putujućih predstava o struji. U vreme kada je struja još uvek bila naučni novitet, na ovakvim predstavama prikazivana je kao magija. Danas, savremeni naslednik strujnih magičnih predstava je performans sa Teslinim kalemom koji koristi i spektakularne zvučne i svetlosne efekte koje proizvodi kalem, ali se često prikazuje u super-maskuliniziranim, tehničko-masturbatorskim i fetišističkim rock’n’roll performansima.
Thunderstruck je feministički pristup performansu sa Teslinim kalemom. Polazi od interesa za koreografiju pokreta, zvuka i objekta postavljenih na jednakim osnovama – gde oba živa izvođača, svetlo, tehnika i zvuk nastupaju kao glavni protagonisti. On stvara alternativu postojećim mačo-spektakularnim nastupima sa Teslinim kalemom, spajajući tehničke inovacije sa dugotrajnim istraživanjem o nauci i magiji.
Thunderstruck se vraća u vreme kada su umetnik i naučnik verovali u mogućnost transformacije sila prirode u sile koje pokreću društvo, koristivši prirodnu energiju za stvaranje gotovo magičnih naprava.
Tokom jeseni 2016. godine istraživanje sa arhivistkinjom Sandrom Linel (Linnell) omogućilo je uvid u rodno uređenu istoriju struje, kult genija i potencijal magije. Solo peformans Thunderstruck je nastao tokom jeseni 2017. godine i biće prikazan premijerno na Kondenz festivalu u Beogradu 21. oktobra i u MDT u Stokholmu 28, 29. i 31. oktobra 2017.
Koreografija i izvedba: Stina Nyberg
Istraživanje: Sandra Linnell, Zoë Poluch
Koreografska asistencija: Andros Zins-Browne, Halla Ólafsdottir
Kompozicija i dizajn zvuka: Maria W Horn
Dizajn svetla: Josefin Hinders
Produkcija: Frida Tiger / MDT
Tesla kalem: Finn Hammer / Hammertone
Tehnička podrška i bezbednost: Katti Alm / MDT i Boris Butorac / PVC
Tehničke konsultacije: Roya Nikjoo
Administracija: Interim kultur
Rezidencija, koprodukcija i izvedbe: MDT u Stokholmu, Stanica Servis za savremeni ples / Kondenz festival u Beogradu i The National Touring Theatre of Sweden
Podrška: The Swedish Arts Council, The Swedish Arts Grants Committee, Kulturbryggan, Grad Stokholm, Stockholm County Council i [DNA] Departures and Arrivals mreža koja je kofinansirana od strane programa Kreativna Evropa Evropske komisije
Hvala: David Choi iz makerspace Fat Cat Fat Lab NYC, Miroslav i Nikola iz makerspace PRAKSA Beograd i Erik Gabrielsson u KTH
*nakon predstave sledi razgovor sa publikom
*
Libreto namenjen radnicima u osvajanju napuštenih industrijskih postrojenja koji se može pevati a capella ili u pratnji radnih mašina,
zvukova iz okoline, gradskog limenog orkestra, usne harmonike i šumova koji izlaze iz fabričkih zidova
Bojan Đorđev i Goran Ferčec
22:30h @Praksa, Kraljevića Marka 4
javno slušanje radio drame
Libreto Gorana Ferčeca zamišlja i opisuje ponovno sakupljanje radničke snage, vraćanje unazad procesa deindustrijalizacije, depolitizacije i pauperizacije radnika. Radnici se vraćaju u napuštena postrojenja kao krotitelji mašina, u štrajku koji nije zaustavljanje već pokretanje i otimanje proizvodnje, izvodeći koreografiju koju su grčki, argentinski, ali i radnici „ITAS-a“ iz Hrvatske, izveli zauzimajući svoje fabrike.
Javno slušanje emitovanja teksta snimljenog na Radio Beogradu organizuje se kao zvučno/prostorna instalacija u prostoru Magacina – koji je jedan od bivših industrijskih prostora Beograda. Analogni radio, kao sredstvo komunikacije koje se uveliko gasi, takođe pripada nasleđu XX veka, a u nekoliko konkretnih istorijskih događaja vezuje se za organizacije otpora i revolucije. U instalaciji se koriste tranzistori, slajd projekcije Siniše Ilića, kao i engleski titl.
Autor: Goran Ferčec, režija: Bojan Đođev
Prostorna instalacija: Siniša Ilić, Katarina Popović i Bojan Đorđev
Glasovi: Ana Mandić, Milica Stefanović, Čarni Đerić i Miloš Timotijević
Produkcija: Radio Beograd, jun 2017.
Snimanje i obrada zvuka: Milan Filipović
Urednica serije Drama trećeg programa: Olivera Kolarić
Trajanje: 20 min
22. oktobar
Para todos todo!
Dragana Alfirević
16h @Magacin
Dragana Alfirević, radnica u kulturi na nezavisnim scenama Balkana, umetnica, producentkinja i kustoskinja Cofestivala izvešće interaktivno čitanje teksta o novosadskom Forumu za novi ples, kao mogućem primeru saradnje između nezavisne i institucionalne umetničke scene, i nada se da će tekst otvoriti važna pitanja, šira od primera Foruma.
*
Make it, make it, don’t fake it!
(predstavljanje work-in-progress)
Darko Dragičević, Esta Matković, Vanja Smiljanić
18h @Magacin
Performans „Make it, make it, don’t fake it!” aktivira niz teorijskih i umetničkih procesa koji imaju za cilj prikaz eksponencijalnog porasta toksičnosti u političkom, etičkom i kulturnom okruženju. U potrazi za alternativnim tehnikama postojanja u post-demokratskom društvu, Darko Dragičević, Esta Matković i Vanja Smiljanić povezuju, dele i maštaju o pojmu zajedništva kroz prizmu spekulativne distopije.
Njihovo umetničko i kritičko istraživanje se proširuje u pravcu sveopštih shvatanja termina kao što su: otpad/đubre, vandalizam, haos i farmakon. Kroz detaljno ispitivanje sadržaja njihovih struktura oni stvaraju pandemičan performans u kome je publika u prilici da iskusi osećaj poremećaja koji je istovremeno i otrovan i lekovit.
Koncept: Darko Dragičević, Esta Matković, Martin Sonderkamp, Vanja Smiljanić
Performans: Darko Dragičević, Esta Matković, Vanja Smiljanić
Dramaturgija: Jasmina Založnik
Koprodukcija: Lokomotiva – centar za nove inicijative u umetnosti i kulturi i Nomad Dance Academy u sklopu Life Long Burning projekta
Podrška: Program Kultura koji je kofinansiran od strane Evropske komisije, Quartier am Hafen (Keln), JSKD – Javni sklad Republike Slovenije za kulturne dejavnosti, Stanica Servis za savremeni ples
*
PROTOK ŽUDNJE
audio-ambijentalni cruising performans
koncept i režija: Bojan Đorđev;
20h @početak putanje – Magacin u Kraljevića Marka
Lov na ljubav može započeti bilo gdje,
na bazenima, u blizini željezničkih stanica ili na parkiralištima.
Najbolje je krenuti u sumrak, kad su vidljivost i mogućnost orijentacije
smanjeni na minimum.
G. Ferčec, Arkadija
Performans serijal PROTOK ŽUDNJE koncipiran je kao zbirka monologa likova iz savremene književnosti koji lutaju grаdom u potrazi zа zadovoljenjem – seksualnim, intelektualnim, egzistencijalnim. Te priče odjekuju svudа oko nas: iz stаnova, hotela, železničkih stanica i benzinskih pumpi, parkova, ulica, seks šopovа i policijskih stanicа. One su sve vreme prisutne u etru i sаmo nekad artikulisane. Diskurs žudnje precizno mapira grаd i poziciju ovih subjekata u sаvremenom društveno-političkom kontekstu: njihovu kritičnost, refleksivnost i subverziju kao rezultate (samo)marginalizacije. Grad je posmatran ali i posmatra. Anonimnost gužve i mase, tako neophodnu bodlerovskoj figuri flâneur-a, šetača, ovoga putа obezbeđuju zvučni zаpisi u vidu аudio vodičа.
Odabrani tekstovi u ovom ciklusu koji tematizuju cruising, (traženje anonimnog seksa ili seksualnih partnera na javnim mestima – obično po parkovima, noću; deo gay slang-a), gotovo zahtevaju glas koji dopire iz slušalica, tj. koji „čujemo u glavi”, kao idealno izvedbeno sredstvo. Glas opisuje prizor koji gledamo, ili koji bi trebalo da vidimo, ili izvedemo. Ovi tekstovi su opis slike čiji integralni deo postajemo, slike tela u gradu koja se istražuje detaljnim, gustim opisivanjem, opserviranjem. Dramaturgija tela, njegove granice kao jedine sigurne kontura realiteta suočena je sa dramaturgijom grada koji pulsira na ikoničkim mestima žudnje i zadovoljenja – u ovom slučaju park, železnička stanica, javni prevoz i taksi… Tretirani kao celina, ovi tekstovi seciraju grad u seriju pornografski krupnih planova, lokacija koje čekaju da budu konzumirane.
tekstovi: Aleksandar Bender, Text with Changing Parts; Olga Dimitrijević, Samo da se pozdravimo; Goran Ferčec, Kruženje i tekst Ja sam kraljica posljednje slobodne zemlje istočno od bulevara kneginje Marije Lujze zasnovan na video dokumentaciji Marina Krstačića-Furića; fragmenti iz Mauzoleja ljubavnika Hervéa Guiberta;
glasovi: Dušan Broćić, Aleksandra Janković, Milan Jovanović, Nataša Marković, Aleksandra Stojaković i Miloš Timotijević
produkcija: Dragana Jovović, Lovro Rumiha, Petra Corva i Ksenija Đurović; umetnički savet: Siniša Ilić; snimanje i obrada zvuka: Jakov Munižaba, Daniel Žuvela i Zoran Uzelac; grafičko oblikovanje: Katarina Popović;
*Performans PROTOK ŽUDNJE publika konzumira/izvodi tako što sluša zvučni zapis na određenoj putanji kroz grad.
Za izvođenje performansa potreban je mp3 plejer ili smart telefon sa slušalicama. Pri rezervaciji termina možete rezervisati i mp3 plejer ako ga ne posedujete. Prevoz do lokacija obezbeđen. Trajanje performansa oko 65 minuta. Rezervacije obavezne, na ana_fotev@yahoo.com ili +381642978297
– – – –
PROTOK ŽUDNJE je do sad izveden u Beogradu 2013, Zagrebu 2014. i Rijeci 2016, u različitim kombinacijama tekstova u produkciji Teorije koja hoda, Beograd; Centra za dramsku umjetnost, Zagreb i Drugog mora, Rijeka.
U Beogradu je drugi put izveden 2017. uz podršku Asocijacije NKSS, a u okviru obeležavanja 10 godina postojanja nezavisnog kulturnog centra Magacin.
Performans je inspirisan i posvećen predstavi Pornografija 1, 2 … 4, segmentu „Boemi”, Ane Miljanić, izvedenoj u bioskopu Partizan 2005. u produkciji CZKD.
23. oktobar
Predstavljanje projekta Arhiviranje savremenog plesa na Balkanu i novog broja časopisa MASKA
16 @Magacin
Tokom 2015. i 2016. godine nastavilo se sa arhiviranjem savremene plesne umetnosti u Srbiji. Nakon dosadašnjih modela arhiviranja na lokalnoj plesnoj sceni, u širokom polju istraživanja izdvojio se jedan hibridni segment – pitanje institucionalnog statusa/položaja savremenog plesa kao umetničke prakse, ili čak šire – jednog umetničkog sveta, za čiju se osnovnu vrednost i političnu poziciju na lokalnoj umetničkoj sceni do sada izričito tvrdila upravo njena nezavisnost u odnosnu na kulturno-umetničke institucije. Osnova istraživanja ovakvog pitanja bili su intervjui vođeni sa osam koreografa sa nezavisne plesne scene – koji su do sada imali iskustvo rada sa lokalnim dramskim i plesnim institucijama, prvenstveno kroz umetničku saradnju sa rediteljima institucionalnog dramskog pozorišta – kao i više neformalnih razgovora sa drugim akterima scene izvođačkih umetnosti. Primenjujući u analizi teorijski model institucionalizacije svake umetničke prakse u odnosu na ovako hibridan segment, predstavićemo veoma sažetu verziju svih problematizacija, otkrića i dilema koji su se pojavili tokom istraživanja / Milica Ivić i Igor Koruga
Milica Ivić, Rok Vevar, Igor Koruga
Moderatorka: Marijana Cvetković
*
Pirate Disco Jam – pilot
Dušan Murić
18h@ Magacin
Moderirani impro jam. Puštamo muziku i video sa interneta i đuskamo, kao u dnevnoj sobi, kao na žurci: ,,A da čuješ/vidiš samo još ovo!”. To može da bude pregled melodičnog hardkora osamdesetih ili meditacija uz opskurni minimal techno, ili presek rada grupe Metric, a može da bude i ,,skidanje” pokreta/koreografije Vima Vandekejbusa ili Akrama Kana ili Dalije Aćin Thelander ili iz spotova grupe Moloko, kao i đuskanje na dada poeziju ili poeziju bitnika… A možete i da ne obraćate pažnju na sve te spoljašnje podsticaje i da mrdate u svom ritmu, neko će vam se već pridružiti.
Pošto je ovo pilot, očekujte da ću ljubomorno čuvati dugme PLAY / Dušan Murić
*
LUMI
Marko Milić
20h @Magacin
Izvođač i autor Marko Milić istražuje kako traumatični događaji oblikuju našu sposobnost da posmatramo svet oko nas. Kako zastrašujuća iskustva uzrokuju da postanemo beznadežno zaglavljeni u prošlosti i šta se dešava u našim umovima što nas drži zamrznutim, zarobljenim na mestu sa kojeg očajno želimo da pobegnemo? Njegov performans LUMI služi kao katalizator naše tendencije da naše traume nametnemo svemu što vidimo.
,,O porodicama želimo da mislimo kao o utočištima u bezdušnom svetu, a o sopstvenoj zemlji kao o zemlji nastanjenoj prosvetljenim, civilizovanim ljudima. Radije verujemo da se okrutnost dešava samo na udaljenim mestima kao što su Darfur ili Kongo. Posmatračima je dosta teško da budu svedoci bola. Stoga, treba li uopšte da čudi što sami traumirani pojedinci ne mogu da podnesu sećanje na traumu i što često pribegavaju korišćenju droga, alkohola i samopovređivanju kako bi sprečili pristup svom nepodnošljivom saznanju?“ – Besel van der Kolk: Telo pamti. Mozak, um i telo u lečenju traume, 2015.
Autor: Marko Milić
Izvođači: Marko Milić, Predrag Mladenović
U saradnji sa: Marsel Švald, Andreja Široki, Kaan Baltadži, Lejf Person, Milica Urić, Ana Dubljević, Jelena Vuksanović
Muzika: Dejvid Morou
Animacija: Milisav Banković
Podržano od strane Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije, Akademije Schloss Solitude i Stanice Servisa za savremeni ples
24. oktobar
Protiv društveno angažovanog pozorišta – zajedničko čitanje / razgovor o tekstu
Milan Marković Matthis
18h @Magacin
Pozivam vas da zajedno čitamo i razgovaramo o tekstu ,,Protiv društveno angažovanog pozorišta” – ne preterano koherentnom skupu ideja i teza nastalim u razmišljanju o potrebi da se pojam političkog redefiniše i distancira od polja (auto)legitimizacije i identifikacije. Na koji način „scena“ može da komunicira direktno sa telom „publike“ – na koji način je moguće učiniti da se to telo pomeri?
„Postoje dve vrste ljudi koji dolaze u pozorište – oni koji veruju u (priželjkuju) „društveni angažman“ i oni koji ne veruju. Dramaturgiju izdaje smo razvili verujući da prvu grupu moramo prevariti da ne bi dobili ono što žele a drugu da bi dobili ono što ne žele jer problem pred kojim smo se našli nije samo kako postići neki politički efekt već potreba da redefinišemo šta uopšte znači biti političan.“
„Polazište svakog scenskog događaja neizgovoren „ugovor“ između scene i publike po kom scena daje formalna uputstva za gledanje predstave a publika svoje učešće – osećanja, razmišljanja, pažnju ili i više od toga. U trenutku kada publika dobije dovoljna uputstva, a scena dovoljnu pažnju, dogovor je postignut i ritual gledanja scenskog dela može da se dogodi. (…) Ono po čemu se Dramaturgija izdaje od… [drugih pristupa] možda razlikuje je to što ona ne predlaže ukidanje ovog „ugovora“ ili njegovo menjanje, već svest o tome da se on u svakom trenutku može prekinuti i ponovo potpisati – šta više, ta igra sa očekivanjima sa kojima publika dolazi na izvođenje kao i stvaranje novih očekivanja i njihovo ponovno izneveravanje (izdaja) predstavlja osnovni fokus ove vrste razmišljanja o dramaturgiji.“ / Milan Marković Matthis
*
POKUŠAJ USTANKA IZ FOTELJE
Dušan Murić
20h@Bitef teatar
Zarad ,,preživljavanja“ (a to je rastegljiv pojam) umetnici pristaju da budu deo raznih reklama, promocija, događaja, koji uglavnom služe ojačavanju i perpetuiranju kapitalističke mašine i odnosa, da bi se zatim vratili svojoj umetnosti, gde promovišu visoke humanističke ideale. Posebno su interesantne ,,tezge“ koje upravo koriste te humanističke, građanske i druge, ideale kao banalnu oblandu za „uvijanje“ svojih proizvoda i usluga (na primer banke). Kako, i da li, umetnik može da sačuva svoj integritet? Šta ostaje od njegove umetnosti, jednom kada je taknuta banalizacijom? Pirueta na kori od banane.
Autor: Dušan Murić
Izvođači: Ana Ignjatović Zagorac, Jelena Bulatović, Tamara Pjević, Stefan Veselinović, Dušan Murić
Asistenti realizacije: Ivana Koraksić i Marija Bajčetić
Majstor svetla: Dragan Đurković
Ton majstor: Jugoslav Hadžić
Produkcija Festivala koreografskih minijatura (nagrada Ohrabrenje FKM 2016)
25. oktobar
KONDENZ X > retrospektiva
Marko Milić i Ana Dubljević
18h @Magacin u Kraljevića Marka 4
*
GOOD GIRLS GO TO HEAVEN, BAD GIRLS GO EVERYWHERE
Frederic Gies
20h @Magacin
Good Girls Go To Heaven, Bad Girls Go Everywhere is a 3 hour and 38 minutes dance experiment facilitated by Frédéric Gies, in a space infused by the beats of a techno set by the Dj Fiedel (Berghain / Ostgut Ton) and filled with a floor installation by the visual artist Anton Stoianov. Berlin techno and club scene was the meeting place of the three artists, who started their collaboration with this experiment in 2014, and have since then created several performances together. Their experience and diverse involvement in this scene traverses every element that comes into play in this experiment, which is an invitation to individual and collective movements to come.
Concept and dance: Frédéric Gies / DJ: Fiedel / Floor installation: Anton Stoianov / Production: Weld
Thanks to Paz Rojo
Good girls go to heaven, bad girls go everywhere has been presented at Weld (Stockholm – 2014 + 2016), La casa encendida – festival What can a body do? (Madrid), Skogen (Gothenburg), Stockholm University of the Arts (Stockholm), Malta Festival – exhibition Let‟s dance! (Poznan), Centre for Contemporary Art Ujazdowski Castle (Warsaw)